INFLAMATORNE BOLESTI CREVA – DIJAGNOSTIČKE I TERAPIJSKE MOGUĆNOSTI

Crevna mikrobiota nastaje:

Inflamatorne bolesti creva (IBC) su:

Zajednička karakteristika svih hroničnih inflamatornih bolesti creva je pojava:

U grupu inflamatornih bolesti creva (IBC) spadaju entiteti:

Inflamatorne bolesti creva (Kronova bolest i ulcerozni kolitis), u ovom trenutku,  spadaju u:

Ulcerozni kolitis se najčešće javlja kod osoba starosti:

Tok bolesti kod pacijenata obolelih od ulceroznog kolitisa je agresivniji kod:

U nastanku inflamatornih bolesti creva (IBC)  najveći uticaj ima:

Koji faktori utiču na patogenezu inflamatornih bolesti?

Kod nedeterminisanog kolitisa nisu ispunjeni:

Pri postavljanju dijagnoze, u sklopu laboratorisjkih analiza, najznačajnije je odrediti:

Lokalizacija inflamacije kod ulceroznog kolitisa je:

Procena aktivnosti i ekstenzivnosti ulceroznog kolitisa i Kronove bolesti se može izvesti na osnovu:

Klasični trijas simptoma kod Kronove bolesti je:

Lokalizacija inflamacije kod Kronove bolesti može biti:

Komplikacija vezana za klinički tok KB su: (obeleži netačan odgovor)

Za klasifikaciju KB koristi se:

Prema algoritmu za lečenja pacijenata sa Kronovom bolesti primenjuje se:

Kod algoritma lečenja pacijenata sa Kronovom bolesti, većina stanja zahteva upotrebu:

Primarna lokalizacija Kronove bolesti je:

Šta karakteriše klinički tok kod Kronove bolesti?

Montrealska klasifikacija aktivnosti inflamacije bolesti creva je kompleksnija pri proceni: (obeleži netačan odgovor)

Pacijenti sa ulceroznim kolitisom povremeno mogu imati aftozne ulceracije na jeziku, usnama, nepcu i farinksu.

Mesalazini su lekovi koji:

Najveći dijagnostički problem je napraviti diferencijaciju Kronove bolesti od ulceroznog kolitisa kada je zahvaćen samo distalni deo debelog creva. U ovakvim slučajevima se do tačne dijagnoze dolazi dodatno:

„Zlatni standard’’ pri postavljanju dijagnoze inflamatornih bolesti creva (IBC) je:

Zamućena vaskularna šara, zahvaćen rektum, lezije u kontinuitetu, afte i ulceracije na sluznici, spontana krvarenja karakterišu:

Ulcerozni kolitis prevashodno zahvata debelo crevo, obavezno zahvatajući:

Dijagnostički test kojm se mogu diferencirati organske bolesti od funkcionalnih poremećaja je:

Kalprotektin je po strukturi:

Efekti Kronove bolesti izvan GIT-a se mogu pojaviti na koži u obliku:

Da li se kalprotektin može koristiti za predviđanje budućeg relapsa bolesti?

Vrednosti kalprotektina u fecesu zdravih osoba iznosi:

Vrednosti kalprotektina u fecesu u opsegu od 50 do 150 ug/g predstavlja:

Kako utiču nesteroidni antiinflamatorni lekovi na vrednost kalprotektina u fecesu?

Da li transport uzorka utiče na vrednost kalprotektina u fecesu?

Određivanje kalprotektina vrši se kvantitativno metodom:

Koliko je uzorak fecesa stabilan na sobnoj temperaturi, ukoliko se određuje kalprotektin?

Bakterija Clostridium difficile, u laboratorijskim analizama pri postavljanju dijagnoze IBC se najčešće dokazuje u:

Dijagnoza IBC se postavlja na osnovu kliničke slike i laboratorijskih analiza.

Prema Montrealskoj klasifikaciji umerenu aktivnost ulceroznog kolitisa karakteriše:

Vancrevne manifestacije IBC najčešće zahvataju:

Istaknuto mesto u dijagnostici i proceni kod obolelih od hroničnih inflamatornih bolesti zauzimaju:

Dijagnostika magnetnom rezonancom (MR) je preciznija u odnosu na ultrazvučni pregled, zbog mogućnosti tačnije anatomske orijentacije, određivanja položaja i dužine obolelog segmenta i faze akutizacije i egzacerbacije bolesti.

Pregled magnentnom rezonancom ima:

Ciljevi terapije su:

Remisija podrazumeva:

5–ASA preparati imaju ulogu u lečenju Crohn-ove bolesti.

Doze MTX < 12,5 mg per os 1x nedeljno su neefikasne.

Kod primene sulfasalazina neophodno je dodati: