Virus koji izaziva COVID-19 se prenosi:

Trenutno se procenjuje da je vreme inkubacije virusa korone:

Koji procenat obolelih od COVID-19 ima blagu kliničku sliku?

Šta je od navedenog simptom zaraze SARS-CoV-2?

Blagi slučajevi bolesti zahtevaju bolničko lečenje.

U većem riziku za razvoj teže kliničke slike su:

U većem riziku za razvoj teže kliničke slike su:

Od ključnog značaja za sprečavanje infekcije je:

Ruke treba prati najmanje:

Primat se daje upotrebi dezinficijensa u odnosu na pranje ruku vodom i sapunom.

Pod aktivni nadzor u samoizolaciji/kućnom karantinu se stavlja osoba:

Osoba koja je u samoizolaciji kod kuće ima obavezu da meri telesnu temperaturu:

Zdravstveni nadzor završava po isteku:

Zdravstvenim radnicima u kontaktu sa pacijentima za koje se sumnja ili je potvrđen SARS-CoV-2 se savetuje upotreba:

Zdravstvenim radnicima se pri zahvatima u kojima se stvara aerosol savetuje primena:

Tokom skrininga pacijenata u obzir treba uzeti:

Tokom prikupljanja podataka pacijent daje informaciju o tome da li je u poslednjih 14 dana od pojave simptoma:

Da bi pacijent bio suspektan mora da ima akutne respiratorne tegobe i pozitivnu epidemiološku istoriju.

Suspektni su svi pacijenti sa teškim akutnim respiratornim tegobama bez druge dijagnoze koja bi u potpunosti objasnila kliničke znake/simptome.

Za inicijalno testiranje na COVID-19 se uobičajeno uzima uzorak:

Tokom prikupljanja podataka o kliničkoj slici od značaja je da li su respiratorne tegobe praćene:

Uzorak izbora kod testiranja na COVID-19 je:

Serološkim testovima za detekciju virusa uzročnika COVID-19 kojim  se detektuje prisustvo određenih klasa imunoglobulina (IgM i IgG) u krvi,  dokazuje se:

Zlatni standard za dijagnozu COVID-19 su:

Koji geni su u fokusu PCR tesova?

Glavni nedostatak PCR testova za detekciju COVID-19 jeste značajan procenat:

SZO je dala preporuke za laboratorijsko testiranje pacijenata za COVID-19 u kojima ističe značaj seroloških testova za dijagnozu i praćenje imunološkog odgovora pacijenta na infekciju.

Razvijen je brzi i jednostavan kombinovani serološki test za detekciju IgM – IgG antitela na SARS-CoV-2 virus.

Klinički materijal za dokazivanje infekcije SARS-CoV-2 može biti:

U sterilnim posudicama za urin ili stolicu se uzorkuje:

Bris nazofrarinksa se stavlja u:

Bris treba staviti u:

Za uzimanje brisa treba korisiti:

Kod uzimanja krvi od bolesnika sa sumnjom ili dokazanom infekcijom COVID-19 potrebno je:

Kod pacijenta sa sumnjom na COVID-19 krv se uzima u u „vacutaineru“.

Tokom testiranja pacijenta na COVID-19 vrši se odvajanje seruma.

Uzorci krvi se čuvaju na temperaturi:

Ukoliko se transport uzorka vrši unutar medicinske institucije vrši se:

Od čvrstog i nelomljivog materijala mora biti:

Transport uzoraka unutar iste institucije se odvija:

Primarni spremnik se obmotava materijalom za ambalažu i učvršćuje radi sprečavanja pomeranja i oštećenja prilikom:

Osoblje koje prikuplja i preuzima uzorke mora sprovoditi postupke sprovoditi u laminaru:

Po završetku rada u laboratoriji površine se moraju dezinfikovati:

Test amplifikacije nukleinskih kiselina treba izvoditi uz poštovanje protokola koji zadovoljavaju kriterijume:

Ispitivanje kulture virusa treba izvoditi uz poštovanje protokola koji zadovoljavaju kriterijume:

Kliničko-biohemijske laboratorije imaju ulogu u:

Kod pacijenata sa COVID-19 je povišena koncentracija:

Najznačajniji laboratorijski parametar koji bi mogao da se dovede u vezu sa povišenim mortalitetom od COVID-19 je povišen:

Rezultati laboratorijskih analiza kod teških pedijatrijskih pacijenata sa COVID-19 odgovaraju nalazima pedijatrijskih pacijenata sa SARS infekcijom.

Pacijenti sa teškim oblikom COVID-19 su pod rizikom za razvoj sindroma „citokinske oluje“.